Investeringen in HYIP

Risico’s

Voor een particuliere investeerder zijn praktisch alle vormen van beleggen zonder risico’s onmogelijk. Oftewel, grof gezegd, zal iemand die geld wil beleggen en daarmee op korte termijn hoge opbrengsten wil halen, in elk geval risico’s moeten nemen. Het is natuurlijk mogelijk om het geld op de bank te storten, maar een particuliere investeerder beschikt zelden over voldoende startkapitaal om een fortuin te vergaren met behulp van bankprocenten. Daarom blijft het beleggen van geld in lucratieve risicovolle projecten de enige uitkomst.

Programma’s, het beleggen waarin met een aanzienlijk risico gepaard gaat, vereisen altijd een verstandige aanpak. Ten eerste moet men al zijn krachten inspannen om niet bij een vals project of een financiлle pyramide terecht te komen. Het is noodzakelijk alle eigenschappen van het programma door te nemen en pas daarna met investeringsactiviteiten te beginnen.

De situatie wordt echter ingewikkelder gemaakt doordat zelfs eerlijke projecten soms uit elkaar vallen. Dat gebeurt bijvoorbeeld, als de organisators er niet in geslaagd zijn het programma op de juiste wijze aan de gang te brengen of foutief hebben gespeeld op de valutamarkt, daarbij met al het gespaarde geld opererend.

Er bestaat er aantal wetmatigheden en bijzonderheden, het kennisnemen waarvan een particuliere investeerder de mogelijkheid geeft de risico’s te minimiseren. We behandelen ze iets uitgebreider.

De structuur van lucratieve investeringsprojecten is zodanig dat ze bijna allemaal hun activiteiten op een gegeven ogenblik staken. De pyramide-programma’s vallen uit elkaar, alle beleggingen van de klanten met zich meeslepend, serieuze HYIP’s stoppen met hun activiteiten, na de investeerders afbetaald te hebben. Uiteraard worden alle “eerlijke” projecten uiterst deskundig uitgewerkt en op een zo lang mogelijke termijn georiлnteerd. Maar vaak wordt de noodzaak tot het staken van de activiteiten gedicteerd door objectieve economische factoren, het bedwingen waarvan uiterst moeilijk is.

Het standaardlevenscyclus van lucratieve investeringsprojecten bestaat uit vier fases: de kostendekkingsfase, de groeifase, de verzadigingsfase en de vervalfase. We vertellen nu over ieder daarvan.

De kostendekkingsfase – het begin van het project. De oprichters van elk lucratief investeringsproject moeten er een zeker bedrag in investeren. In de eerste plaats om een functioneel en mooi website te creлren, diens inhoud uit te werken, zich bij betaalratingsystemen te registreren, reclame te maken. Dit alles kost geld, en omdat het project nog geen winst oplevert, is deze fase altijd verliesgevend. Het is onmogelijk om het niveau van de betrouwbaarheid van het project daaraan af te zien. Overigens kunnen er indirecte kenmerken voorkomen die erop wijzen dat het project een affaire zal blijken te zijn. Bijvoorbeeld, als de website op een gratis hosting is geplaatst, of diens hele inhoud van een andere website is gestolen, kan het erop wijzen dat de toekomst van het project de organisator niet intereseert en dat hij gewoon van plan is het geld op te halen en het programma te staken.

De groeifase – Het begin van het functioneren van het project. Er verschijnen eerste investeerders, die zich haasten nieuwe klanten aan te trekken, met het doel de referaluitkeringen te krijgen. Op een gegeven ogenblik worden de kosten van het project gedekt en begint het reлle winst op te brengen. Het succes van het project op deze etappe hangt af van het spectrum technologieлn, die voor het aantrekken van klanten worden gebruikt. Een directe aanwijzing op het feit dat de organisators van plan zijn het programma verder te ondersteunen, zijn verscheidene strategische acties, zoals een aanvullend bedrag op de rekening van ieder, die zich bij het project heeft geregistreerd.

De verzadigingsfase – De rustigste periode in het functioneren van een lucratief investeringsproject. Gedurende die fase komt er een stabiele beleggingsstroom aan de gang, het programma brengt maximale winst op, klanten krijgen regelmatig hun dividenden uitgekeerd.

De vervalfase – de beslissende fase voor alle verdere activiteiten van het programma. Ze wordt gekenmerkt door het verminderen van de belangstelling voor het programma, de stroom van nieuwe investeringen droogt op, zodoende houdt het programma op zich te ontwikkelen. Alle valse projecten staken hun activiteiten binnen enkele dagen nadat ze in de vervalfase zijn gekomen, stoppen met het uitkeren van de dividenden en verdwijnen spoorloos. De oprichters van serieuze programma’s nemen echter een aantal tactische maatregelen, in de hoop het project uit de stagnatie te halen.

Door het gedrag van een HYIP in de vervalfase te bestuderen, kan men een conlusie trekken over het perspectief van investeren in het project. Als het programma erin geslaagd is de crisis voorbij te komen, verder te blijven fuctioneren en de beleggers winst op te blijven leveren, dan kunt u zeker zijn van het project, het is een serieuze zaak, die zich op wederzijds profijtelijke samenwerking oriлnteert. Dat het project in de vervalfase terecht is gekomen, kan men aan de reclamedinamiek aflezen. Gelijk als de gebruikersbelangstelling lager begint te worden, beginnen de organisators van het project met heftige reclameactiviteiten: ze schrijven brieven aan de programmadeelnemers, registreren zich bij niewe catalogi, posten berichten op forums en in gastboeken.

Uiteraard moet de investeerder ernaar streven de perspectieven van het project nog voor het aanvangen van de crisisfase uit te maken. Een succesvolle bedwinging van de vervalfase kan een signaal zijn voor mensen, die reeds in een nieuwe fase tot het programma willen toetreden. Hoe staat het dan met mensen, die vanaf de start aan het project willen deelnemen? Die investeerders moeten een gedetaileerde analyse van de gekozen HYIP uitvoeren in het prille begin van zijn bestaan, en pas beleggen, wanneer ze zich van de betrouwbaarheid van het programma hebben overtuigd.